Kuşlar Uçağın Peşini Bırakmadı! Nedeni Anlayan Pilot Gözyaşlarına Boğuldu

Jason’ın uçak dışarıdan gelen büyük bir gürültüyle sarsılınca aniden döndü. Şüphelenerek, daha yeni havalandığını göz önünde bulundurarak bu beklenmedik sese bir anlam vermeye çalıştı. Bir kabin görevlisi hızla kokpite girdiğinde Jason’ın kalbi hızla çarpmaya başladı ve neler olabileceğini düşündü.

Telaşla yardımcı pilotuna baktı, yüzünde endişeli bir ifade vardı, çünkü korkutucu bir kuş bulutu onları kovalıyor ve uçağı sürekli gagalıyor gibi görünüyordu. Israrları gerçekten hayret vericiydi.

Jason kuşları uzaklaştırmaya çalıştı, motorlardan birine çarpmak bile onları tehlikeye atabileceğinden çok dikkatli davranıyordu. Kuşların etrafında manevralar yaparak uçakta sükûneti sağlarken ve güvenli uçuşlarını temin ederken kalbi hızla çarpıyordu. Bunun bir ölüm kalım meselesi olduğunu biliyordu – uçağa çarpan herhangi bir kuşun tüm uçağın düşmesine neden olma potansiyeli vardı.

HİTCHCOCK FİLMİ GİBİ

Ne yazık ki şansı yaver gitmiyordu, kuşları uçağından uzaklaştırmaya çalıştıkça daha da saldırganlaşıyorlardı. Bu kadar düşmanca davranmalarına neyin sebep olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu ama bu durum ilerlemesine büyük bir engel olmaya başlamıştı ve önünde duran tek şey gibi görünüyordu. Sorunu çözmeye çalıştı ama ne yaparsa yapsın, hiçbir şey kuşların durmak bilmeyen bir saldırganlıkla saldırmasını engelleyemiyor gibiydi.

Jason, yolculara endişelenecek bir durum olmadığını açıklayacak cesareti topladığında durumun vahim olduğunu fark etti. Kuşların bu kadar garip davranmasına neyin sebep olduğunu ya da onları nasıl durdurabileceğini bilmiyordu. Belirsizliğine rağmen, herkesin güvende ve emniyette olmasını sağlamak için çok çalışarak kendine güvenen bir hava sergiledi.

ÇARPIŞMA AN MESELESİYDİ

Jason seçeneklerini anlamak için uçuş kontrolle temasa geçmesi gerektiğini biliyordu -ki bu seçeneklerin hızla azaldığını hissediyordu, çünkü kuşlar o kadar yaklaşmıştı ki uçağa çarpmaları an meselesi gibi görünüyordu.

Kuşların sayısı artmaya başladıkça, sesleri de daha gürültülü ve ürkütücü olmaya başlamıştı. Ancak Uçuş Kontrol’den yetkililere ne kadar ulaşmaya çalışırsa çalışsın, onlarla iletişim kuramıyor gibiydi. Her geçen dakika daha da saldırganlaşan bir grup vahşi kuşla tehlikeli bir durumda sıkışıp kalmıştı.

Binlerce kuş manzarayı bulandırmış, gergin bir atmosfer yaratmıştı. Sakin bir uçuş olması gereken bu durum, tüm gözlerin ışıklı pencerelere dikildiği ve dış dünyayı bir an olsun görebilmek için çabaladığı ürkütücü bir deneyime dönüştü. Bu ezici duygudan kaçış yoktu, yolcular doğaüstü bir varlıklarla kuşatılmıştı adeta

Yolcular korku ve dehşet içindeydi. Jason hızlı hareket etmek zorundaydı. Zamana karşı bir yarış içindeydi, her anı değerlendirmek zorundaydı. Yolcular panik içindeydi, bazıları korku ve çaresizlikten gözyaşı döküyordu. Jason acele ve telaşla, yolcular arasında daha fazla korku ya da sıkıntı yaşanmaması için harekete geçti. Sahip olduğu her an değerliydi ve herkesin ne kadar korktuğunu hissedebiliyordu, yol arkadaşlarının daha fazla acı çekmemesini sağlamalıydı.

Riskler yüksekti, Jason uçağı havada tutmak ve aynı zamanda çok hızlı yükselmesini önlemek zorundaydı çünkü irtifadaki her artış yolcuların güvenliğini tehlikeye atma potansiyeline sahipti. Hem kuşların gözünü korkutmayı hem de uçaktakilerin güvenliğini sağlamayı başararak hassas bir denge kurmak zorundaydı.

ŞEHRİN ÜZERİNDE TEHLİKE

Buna ek olarak, çok sayıda kuşun bulunması nedeniyle uçak alçalmaya başladı. Şehrin üzerinde tehlikeli bir şekilde süzülürken Jason hızla hareket ederek uçağı amaçlı ve güvenli bir şekilde aşağıdaki açık alana doğru yönlendirdi. Neyse ki, bir pilot olarak becerisi ve bilgisi, uçak metropolden uzaklaşırken kimsenin tehlikede olmamasını sağladı.

İrtifa kazanmaya çalışmanın beyhude olduğunu fark etti; havaalanına geri dönmeli ve uçağı piste indirmeliydi. Ancak, bunu nasıl yapacağını sorarken, zihninde milyonlarca soru oluştuğunu hissetti. Bunun kolay bir iş olmayacağını biliyordu ama yine de kararlı hissediyordu; bu görevi başarmanın bir yolu olmalıydı ve bunu bulmaya kararlıydı.

Sonunda Jason uçağı geri döndürmesini ve en yakın iniş pistine yönelmesini söyleyen bir mesaj aldı. Uçuş kontrol onları bulundukları yere daha yakın olan daha küçük bir havaalanına yönlendirmişti.

Jason hiç düşünmeden uçağı hemen döndürdü ve kimseyi tehlikeye atmadan olabildiğince hızlı bir şekilde manevra yaptı. Durumu son derece dikkatli ve özenli bir şekilde ele aldı. Kısa sürede uçağı ters çevirmeyi başardı ve uçaktaki tüm yolcuların güvende olduğundan emin oldu.

Şimdi işler gerçekten tehlikeliydi, uçağı döndürerek birkaç kuşa çarpmıştı ve bu sadece kuşları daha da tedirgin ediyor gibiydi. Tehlike seviyesi hızla artıyordu ve kuşlar tepki verdikçe hava sahası da genişliyordu. Kuşlar uçağa çarpmaya devam ettikçe, camlarda küçük çatlaklar oluşmaya başladı. Durum gittikçe daha tehlikeli bir hal alıyordu. Oradan çıkmaları gerekiyordu.

Yardım alabilmek için tek umudu önündeki tehlikeli yolculuktan sağ çıkmaktı. Jason uçağın düşmesini önlemek için mümkün olan her türlü çabayı göstermesi gerektiğini biliyordu. Ancak, kırsal bölgeye yaklaştıkça durum daha da zorlaşıyordu. Şehirden ayrılır ayrılmaz Jason pistin son bölümünün bozulmaya başladığını fark etti. Kuşlar bölgeyi çevreleyen sık ormanın içinden çıkıyor, artan bir hızla uçup duruyorlardı. Yolculukları ilerledikçe her şey daha da kötüye gidiyor gibi görünüyordu ve bu da yolculuklarının güvenliği konusunda soru işaretleri yaratıyordu.

Kuşlar uçağı görür görmez içgüdüsel olarak ona doğru üşüştüler. Jason giderek artan bir tedirginlikle onları izliyor, durumun kolayca tehlikeli bir senaryoya dönüşebileceğini hissediyordu. İhtimallerin kendi lehlerine olmadığını, bir şeylerin ters gitme riskinin giderek arttığını düşünmeden edemiyordu. Her geçen an, kuşlar uçağı takip ederken daha da agresifleşiyor ve Jason’ın endişesini artırıyor gibiydi.

FELAKETE YAKLAŞMIŞTI

Kuşların motorlara yaklaştığını ve uçağa giderek artan bir sıklıkta saldırdığını gören Jason’ın kalbi sıkıştı. Durum daha da kötüye gitmişti. Jason motorlara gelebilecek herhangi bir hasarın feci sonuçlar doğurabileceğini biliyordu.

Jason kendini yoğun bir şekilde uçağı indirme görevine adamışken, büyük bir patlama sesi duydu – ve içgüdüsel olarak bunun uçağın beklenen piste gitmediği anlamına geldiğini biliyordu. Tabii ki etrafta bu kadar çok kuş uçarken bu Jason için büyük bir sürpriz olmadı, bunun getirdiği risklerin farkındaydı. Gerçekten de, eğer kuşlardan herhangi biri motorların içine çekilirse, bu bir felaket olurdu.

Uçak titremeye başladığında Jason uçuş çubuklarını sıkıca kavrıyor, sanki kontrolün herhangi bir görüntüsüne tutunmaya çalışıyormuş gibi hissediyordu. Uçak irtifa kaybetmeye başlayınca yolcular paniğe kapılmış, korku içinde çığlık atıp feryat etmeye başlamışlardı.

Yolcuların çoğunun hayal ettiği en kötü senaryo talihsiz bir gerçeğe dönüştü – pencerelerinin hemen dışında motordan kükreyen alevleri görebiliyorlardı. Uçak yolculuğuna devam ederken, alevler uçakta her şeyin yolunda gitmediğinin açık bir işaretiydi. Korku ve panik hissediliyordu ve yolcular şok içinde ne olacağını bekliyorlardı…

Yoğun bir konsantrasyon içinde dururken Jason’ın kalbi göğsünde güm güm atıyordu. Bir sonraki hamlesini planlarken tüm sesler arka planda kayboluyordu; artık geri dönüş yoktu. Stratejisi gözünün önünde belli belirsiz bir sis gibi belirmeye başladı ve çok geçmeden zihni berrak, odaklanmış bir halde kendini kararlılıkla stratejisinin peşinden giderken buldu.

Jason bir çözüm bulmak için çaresizdi. Uzun uzun düşündü. Bir şeyler bulmaya kararlıydı ve son denemesi tek seçeneğiydi. Bu son denemesi olduğu için derin bir nefes aldı, bir inanç sıçraması yaptı. Fikrinin başarılı olacağını umuyordu, çünkü bu sorunu çözmek için tek umudu buydu.

Jason beklenmedik bir meydan okumayla karşı karşıyaydı: kurtarma inişi! Bu konuyu sadece eğitim simülasyonlarında duymuş olmasına rağmen, hiç pratik yapma fırsatı olmamıştı. Bunun daha önce karşılaştığı her şeyden farklı olacağını biliyordu.

Gemideki herkesin güvende olduğundan emin olmanın kendi görevi olduğunu hissetti ve bu konuda çok dikkatli davrandı. Dikkatle etrafına bakınırken bir şey fark etti.

Yere doğru ilerlemeye başladığında, uzakta parıldayan bir su havuzu gördü. Bu geniş sıvı kütlesine iniş yapabileceğini hesapladı ve kanatlarını açarak oraya doğru alçalmaya başladı.

Tek umutları böylesine tehlikeli bir konumda durmaktı; engebeli kara parçası güvenli bir iniş için tek şansları gibi görünüyordu. Ancak, uçağın çarpma anında yok olma olasılığı çok yüksekti.

HAVUZA YUMUŞAK İNİŞ

Jason uçağı su yüzeyine indirmeyi başarırken kıl payı kurtuldu. Her ne kadar yumuşak bir iniş olmasa da, Jason’ı ve uçağı felaketle sonuçlanabilecek bir sondan kurtardı. Ancak sert inişe rağmen, uçağı tek parça halinde tutmak için yeterliydi.

Jason dikkatle mürettebatının ve diğer yolcuların güvenliğine odaklanmıştı ki, aniden kabinin sessizliğini bozan bir bağırış korosu patlak verdi. Hiçbir şeyin ekibinin ve uçaktakilerin güvenliğini tehlikeye atmasına izin vermemeye kararlı bir şekilde, dikkatini hızla neler olup bittiğine odakladı ve uygun önlemi almak için kendini hazırladı.

Yolcular korkudan çığlık atıyordu ve Jason bir an için koltuğunda donup kaldı. Yolculardan bazılarının gözleri kapalıydı, bazıları ise hararetle pencerelerden dışarı bakıyordu. Gemideki her birey korkuyla doluydu – hissedilir bir korku atmosferi vardı.

Uçaklarından kaçınılmaz bir tahliye ile karşı karşıya kalan Jason, diğerleriyle birlikte kaçmak zorunda kaldı. Jason’ın kapıyı açmak için gösterdiği kararlı çabalara rağmen kapı tamamen kapanmıştı. Tüm çabalarına rağmen kapı yerinden oynamıyordu ve grup kaçabilmek için başka bir çıkış yolu bulmak zorundaydı.

Oldukça fazla baskı ve ihtiyaç hissediyordu, bu yüzden oldukça duygusallaştı. Şansına, uçuş görevlilerinden biri gelip uçağın diğer çıkış kapısını açmayı başardı.

Uçağın yavaş yavaş batmasına rağmen, herkesi uçaktan dikkatlice kurtarmak için yeterli zamanları olduğunu anladılar. Bu çok önemli bir andı ve her saniyeyi kendi avantajlarına kullandılar çünkü kaybedecek zamanları yoktu. Her bir kişinin uçaktan güvenli bir şekilde çıkarılması gerekiyordu.

İNEN GRUBA KUŞ SALDIRISI

İlk grup uçaktan indiğinde kendilerini kuşların saldırısı altında buldu. Neyse ki grubun çoğunluğu suya dalarak saldırının şiddetinden kurtulmayı başarmış ve sadece bir avuç insan kuşların saldırılarına karşı savunmasız kalmıştı.

Bazı meraklı kuşlar bile uçağın içine girecek kadar cesurdu, ancak bagaj odasının girişini fark ettiklerinde çoğunluğu düşmanca davrandı. İçeride ne olabilirdi ki? Başka bir şeyler mi dönüyordu?

Dalışa geçen son kişi Jason’dı ve tam o sırada yardım gelmeye başladı. Herkes çırpınırken, sahil güvenlik ekibi tam zamanında gelmişti bile.

Sahil güvenlik ekipleri olay yerine intikal ederek herkesin tehlikeli sudan güvenli bir şekilde çıkmasını sağlamıştı. Yolda olan ilave botlar sayesinde herkes olası bir tehlikeden kurtarılabildi.

Kamara penceresine doğru döndüğünde Jason’ın yüzü bembeyaz kesilmişti. Yolcular birbiri ardına öne doğru eğilip talihsiz uçağın paramparça olmuş kalıntılarını gösterdikçe şaşkınlık ve inançsızlık aniden üzerine çöktü. Gökyüzünde süzülürken uçağın enkazıyla karşılaşmayı hiç beklemediği için böylesine keskin bir gerçekle yüzleşmek onu şoke etmişti.

SÜREKLİ UÇAĞIN ETRAFINDA UÇTULAR

Bu kuşların neden bu kadar dengesiz davrandıkları konusunda kafası karışmıştı. Sahil güvenlik temas kurmaya çalıştığında, kuşlar daha da çılgın ve asi hale geldi. Onların bu hale gelmesine neyin sebep olduğunu anlayamıyordu ama sakinleşecek gibi de görünmüyorlardı.

Kuşlar yakınlarda uçmaya başladıklarında tedirgindiler, amaçlarının sahil güvenliği uçaktan uzak tutmak olduğu açıktı. Kanatlarını açıp sahil güvenlik ile uçak arasında çırpınırken hiçbir tereddüt belirtisi göstermemeleri dikkat çekiciydi.

Jason gözlerine inanamıyordu – Sahil Güvenlik son derece inatçı davranıyordu. Az önce yaptığı uyarılara rağmen cesur denizciler uçağa yaklaştıkça yaklaşıyorlardı.

KUŞLAR NEDEN ÖFKELİYDİ?

Mürettebat enkaza ulaşır ulaşmaz hiç de hoş olmayan bir sürprizle karşılaştı: yorgun yolculara saldıran bir kuş sürüsü. Durumun yarattığı şok ve dehşet o kadar yoğundu ki mürettebatın gemiden atlayıp kaçmaktan başka çaresi kalmamıştı. Diğer gemilere yüzerek geri döndüklerinde, hem yolcuların hem de mürettebatın kafa karışıklığı ve şaşkınlık içinde olduğu anlaşılmıştı. Gemide, kuşların böylesine şiddetli ve amansız bir saldırısına neden olacak ne olabilirdi? Herkes güvenliğe doğru yol alırken spekülasyon ve merak içinde kaldı. Onların güvenliği akıllarındaki diğer tüm düşüncelerden daha önemliydi.

Kuşlar bir kez daha uçağın etrafına üşüşmeye başladılar ve sayıları her geçen an artıyordu. Uçaktaki işçiler kuşların neredeyse aşılmaz bir bariyer oluşturmasını, gökyüzünü karartırken kanatlarının hep bir ağızdan çırpılmasını hayretle izlediler. Görülmeye değer bir manzaraydı, aynı anda hem güzel hem de ürkütücüydü. Kuşların ürkeceğinin açık bir işareti olduğu için beklemek zorunda kaldılar; bu nedenle ek yardım istediler. Kuşların yeterince korktuğundan emin olmak için bu taktiği kullanmaktan başka çare yoktu.

Neyse ki, kuşlar kaptana ulaşamayınca römorkörlerin yaklaşmasını sağlayarak hızla binaya girebildiler. Jason neyse ki bir plan yaptı. Eğitimi sırasında, havaalanlarının yüksek ve korkutucu sesler çıkararak kuşları caydırdığı fikriyle karşılaşmıştı. Bu yüzden, sahil güvenliğe, gökyüzünü sinir bozucu kuşlardan arındırmanın bir yolu olarak aynı yöntemi denemelerini önerdi. Belki de gürültülü sesin kanatlı tehditleri uçurmaya ve onları rahat bırakmaya yeteceğini düşündü.

O ANDA OLAĞANÜSTÜ BİR ŞEY OLDU

Bunu duyan sahil güvenlik hemen harekete geçti – hoparlörlerinden yoğun ve acil bir şekilde uyarı sesleri çıkardılar. Bir anda olağanüstü bir şey oldu – sahil güvenliğin en deneyimli üyelerini bile büyüleyen bir manzara.

Yüksek patlayıcı sesleri kuşlarda bir bozulmaya neden oldu ve hemen uçup bölgeyi terk etmelerine, ormanın derinliklerine geri çekilerek sesin uyumsuz senfonisinden güvenliklerini sağlamalarına neden oldu.

Sahil Güvenlik, operasyonları durdurmaları halinde kuşların geri döneceğinin farkındaydı ve bu da onları uçağı sudan çıkarmak için ilk girişimlerine başlamaya sevk etti. Bu, kurtarma görevlerinin başarısını potansiyel olarak belirleyebilecek cesur bir görevdi. Olası risklere rağmen, cesur mürettebat uçağı su hapishanesinden kurtarmaya kararlı bir şekilde ilerledi.

Gayretli römorkörler, sahil güvenliğin de yardımıyla halatlarını uçağa bağladılar. Uçağı büyük bir güçle çektiler ve neyse ki görev kolaydı. Herkesin memnuniyeti için, uçağın çekilmesi sorunsuz bir şekilde ilerledi.

Uçak aranmadan önce kısa bir gecikme yaşanması bekleniyordu. Ancak, bu süre zarfında beklenmedik bir şekilde polis ortaya çıktı. Yolcular doğal olarak olası gecikmelerden veya daha uzun süren soruşturmalardan endişe duyduklarından, polis sakin ve soğukkanlı kalsa da bu durum büyük bir kargaşaya neden oldu.

Jason uçağın kaptanı olduğu için polis tarafından derhal sorgulanmıştı. Uçuşun tamamen rutin olduğu ve herhangi bir bilgiyi gizlemeye çalışmadığı konusunda ısrar etti. Jason dürüst ve açık sözlü tavrıyla yetkilileri masum olduğuna ikna etti. Açıklaması inandırıcıydı ve şüphelenmesi için hiçbir neden olmadığını kanıtlayabildi. Şimdiye kadar bu uçuşu neredeyse her hafta herhangi bir sorun ya da güçlükle karşılaşmadan gerçekleştiriyordu.

KUŞLAR BAGAJA HÜCUM ETMİŞLERDİ

Bölgeye vardıktan kısa bir süre sonra kuşların uçağın bagaj bölümüne akın ettiğini fark ettiğinde biraz şaşırdı. Görünüşte tuhaf olan bu davranış, aslında bulmacanın eksik parçası olabilir ve bugün bu yerde meydana gelen olayın çözümüne yol açabilir.

Jason, söz konusu gizemli bagajla ilgili olarak yolcuların sorgulanması için polisi yönlendirdi. Yolcuların bulmacayı çözmenin anahtarı olduğuna inanıyordu, çünkü ilgili bilgiler sadece onlarda vardı. Polis, aradıkları cevapları ortaya çıkarma umuduyla gözlerini dört açarak onları sorgulamaya başladı. Çok geçmeden yolcuların ifadelerinin söz konusu olayla ilgili ne kadar önemli olduğunu keşfettiler ve cevaplar yavaş yavaş ortaya çıkmaya başladı.

Uçağın yolcuları beklenmedik polis varlığı karşısında sarsılmış olsalar da, kendilerine sorulan sorulara hızlı bir şekilde yanıt verdiler. Herkes taşıdığı eşyaları ve bavullarının içindekileri listelemek zorundaydı.

Polis tarafından özel olarak tespit edilen bir kişi dışında herkesin normal şekilde gününe devam etmesine izin verildi. Ancak bu kişi diğerlerinden ayrı tutulmuş, faaliyetleri ve hareketleri polis tarafından yakından izlenmiştir. Bu kişi kapsamlı bir soruşturmaya tabi tutularak eylemlerinin şüpheden uzak olması sağlandı.

Bu kişi neden hareket ettiğine dair tuhaf ve tutarsız gerekçeler sundu. Konuşurken hikayesini değiştiriyordu, bu da söylediği herhangi bir şeye inanmayı zorlaştırıyordu. Kaçamak, mantıklı olmayan ve birbiriyle çelişen cevaplar veriyordu. Kesinlikle bir şeyler saklıyor gibi görünüyordu, bu da bir şeylerin peşinde olduğunu açıkça ortaya koyuyordu.

Polis onu valizi hakkında ilk kez sorguladığında ve valizinde ne olduğundan şüphelendiğini açıkça gösterdiğinde, sessiz kalmadığı için hemen pişman oldu. Yine de polis memurları, endişelerinin gerçek olup olmadığını anlamak için adamın vücut diline çok dikkat ederek soruşturma hattında tetikte kaldılar.

Dedektifler geçmişini araştırınca birçok soru ortaya çıktı. Kısa süre sonra pasaportunun sahte olduğu anlaşıldı ve bu da meşruiyetinin sorgulanmasına neden oldu. Bu durum onun için iyiye işaret değildi ve geçmişiyle ilgili daha da fazla soru işareti doğurdu.

Parmak izinden başka hiçbir şeyi kalmamıştı. Kimlik tespiti için tek araçları buydu, bu yüzden polis onları veri tabanına girdi. Sonunda, arama bir isabetle ödüllendirildi ve aradıkları cevap sağlandı.

Bu adam yeni serbest bırakılmış bir hükümlüydü, bu da yetkilileri neyle çalışacakları konusunda kafa karışıklığı içinde bırakıyordu. Özgürlüğüne yeni kavuştuğu için geçmişi büyük bir sırdı. Kimse ne bekleyeceğini bilmediği için durumu gergin bir hale getiriyordu. Cezasını çekmiş birini çevreleyen yasalar ve geçmişinin sırları kilit altındayken, belirsizlik aşikârdı.

Adamın ne taşıdığını merak etmeye bile başlayamadan, her türden alarm duvardan duvara yankılanmaya başladı. Herkes durup senaryoyu araştırmaya, kuşları neyin rahatsız etmiş olabileceğini çözmeye ve adamın eşyalarının içeriğini analiz etmeye çalıştı.

Neyse ki, birkaç gergin anın ardından uçak sonunda dalgalı sulardan kurtarıldı. Uçaktaki yolcuları çok rahatlatan bu dramatik kurtarmanın ardından güvenlik sonunda yeniden sağlandı. Neyse ki uçakta bulunanlar bu potansiyel olarak tehlikeli deneyimden yara almadan kurtuldular.

UÇAKTAN GELEN GARİP SESLER

Kapsamlı bir arama yapmak üzere olay yerine özel bir araştırma ekibi gönderildi. Ancak, oraya varır varmaz uçaktan gelen çok sayıda garip ses duydular. Bilinmeyenden korktukları için tedbirli adımlar attılar ve ihtiyatlı bir şekilde araştırmaya hazırlandılar.

Kuşlar gemilerin ayrıldığının ve sesin daha da uzaklaştığının farkındaydı. Aceleyle hemen uçağın enkazına doğru uçtular. Büyük bir hevesle aradıklarını bulmayı umuyorlardı.

Polisler uçağa doğru tırmanırken kuşlar ürkmüş, dağılmış ve uçup gitmişlerdir. Ancak, uçağa vardıklarında uçağın tamamen tahrip olduğu ve polislerin içerideki bagajlara erişemediği anlaşıldı ve bu da görevlerini inanılmaz derecede zorlaştırdı.

Grup kapıyı açmaya zorlamak için özel aletler kullandı. Kapıyı araladıkları anda içeriden gelen garip bir ses duydular. Sanki içeride bir şey sıkışmış gibiydi. Grup içeri adım attıkça, içerideki şeyin sesi daha da yükselmeye başladı.

Bagaj bölümünden gelen bazı garip ve şaşırtıcı sesler duydular. Kargo bölümünün karanlık yarıklarında ürkütücü ve tedirgin edici bir şeyler kıpırdanıyordu. Tanıdık olmayan ve tehditkâr bir varlık gölgelerin arasında gizleniyor, garip ve gizemli bir his yayıyordu. Bilinmeyen sesler ikisinde de geçen her saniye artan bir endişe ve korku hissi yarattı.

Şüpheli yolcuyu fark eden kişiler derhal polisi aramış ve endişelerini bildirmişlerdi. Bavulunda yazan isimle check-in sırasında ibraz ettiği sahte pasaporttaki ismin aynı olduğunu fark etmeleri şüphelerini daha da arttırmıştı.

BAVULA BAKINCA ŞOKE OLDU

Araştırma ekibi bavulları uçaktan dikkatlice çıkardı ve Jason yaklaşıp içine baktığında yüzünün rengi soldu. Onu derinden sarsan bir manzarayla karşılaştı ve vücudunda bir endişe dalgasının dalgalanmasına neden oldu. Bagajın içindekiler gözünün önüne serilince, ilk baştaki güvensizliği kısa sürede yerini derin ve tedirgin edici bir korkuya bıraktı.

Adam egzotik kuşları yasadışı yollardan kaçırmaya çalışırken suçüstü yakalandı. Daha fazla araştırma yapılması ve diğer kolluk kuvvetleriyle temasa geçilmesi üzerine, adamın kuşları uygun evraklar veya izinler olmadan taşımaya çalıştığı öğrenildi. Adamın art niyeti kısa sürede ortaya çıkarıldı ve suç teşkil eden eylemleri nedeniyle gözaltına alındı.

Adam daha önce de egzotik hayvan kaçakçılığından gözaltına alınmıştı ancak sonunda serbest bırakıldığında yasadışı faaliyetlerine devam etmekte tereddüt etmedi. Bunu fark ettikten sonra Jason ağlamaya başladı.

KUŞLARIN ÇAĞRISINI DUYMUŞLARDI

Adam sonunda suçlandı ve bu onun için bardağı taşıran son damla oldu. Yolcuları tehlikeye attığı tespit edildi ve sonuçlarıyla yüzleşmeden gitmesine izin verilemezdi. Eylemlerinden dolayı suçlandı ve bir daha zarar veremeyeceğini garanti altına alacak cezalara çarptırıldı. Geçmişteki patavatsızlıkları sonunda, bir daha asla masum insanları ve hayvanları tehlikeye atacak bir konumda olmamasını sağlayacak bir cezayla sonuçlanmıştı.

Egzotik kuşlar yardım çığlıkları atarken uçağa bir saldırı düzenlemişlerdi, olan buydu. Kuşlar, egzotik kuşların yardım çağrısını duydukları için uçağa saldırmışlardı. Bunu öğrenmek Jason’u gözyaşlarına boğmuştu.